Vertigo is een van de origineelste Tsjechische jazzgroepen, opgericht in 2002 door pianist Vojtech Procházka, saxofonist Marcel Bárta, bassist Ratislav Uhrik en drummer Daniel Soltis, trompettist Oskar Török en zangeres/cellist Dorota Barová sloten zich later aan. Hun doel was een eigen muzikale taal te ontwikkelen met de jazz als leidraad. Daleko is hun 7e album, improvisatie is de belangrijkste karaktertrek van de muziek, ze creëren geavanceerde composities die raken aan hedendaagse klassieke muziek.

De samenstelling van de groep op “Daleko” is als volgt : Marcel Bárta (ts, as clt,vcl), Oskar Török (tpt,vcl), Dorota Barová (cello, vcl), Vojtech Procházka (pno, Fender Rhodes, keyb.), Rastislav Uhrik (bs, el. bs) en Daniel Soltis (drs, perc.), Soltis, Török en Barová leverden ieder een compositie, Procházka nam er drie voor zijn rekening en Bárta vijf. De klankkleur is uitermate apart zeker wanneer de instrumenten langs elkaar bewegen en elkaar soms in de haren vliegen, hetgeen goed te horen is in het nummer “Balletni suita pro zacátecniky a mirne pokrocilé”oftewel Balletsuite voor beginners en matig gevorderden (over humor gesproken) dat overigens wel spannend verloopt met een fraaie “walking bass”.

In het nummer “Kolysanka” is er sprake van een totaal ander geluid met etherische klanken van klarinet, trompet en de zang van Dorota Barová, waarover het gaat moeten we gissen mits je Tsjechisch verstaat. “Pod hladinou “ (onder het oppervlak) is een behoorlijk zweverig gebeuren met neuriënde stemmen en ploppende basnoten, een beetje teveel New Age voor mijn smaak. “Hipster jugend” (humor ?) begint met dreunende akkoorden maar verandert in een vrolijk walsje met schallend trompetspel, inderdaad humoristisch. “Za Oblokmi” begint klassiek met gestreken cello waarna het overloopt in een vrolijk Tsjechisch gezongen liedje (oblokmi betekent wolken, verder ben ik niet gekomen).

“Kate” had een vrolijk jazznummer kunnen zijn, maar helaas wordt het enigszins vergald door het geschal van mevrouw Barová, dat woordloos “gezang”, ik ben er allergisch voor. Het titelnummer “Daleko” (ver weg) is een nogal zweverig vehikel met ijle trompet uithalen en ruisende bekkens maar gelukkig geen vocale bijdrage . Afsluiter “FVNC” (?) vergoed weer veel , een vrolijk gebeuren met langs elkaar heen schurende instrumenten, uptempo free jazz. Een toch wel leuk album, de missers moet je gewoon doorspoelen.

Jan van Leersum.